کد مطلب:25891 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چرا خداوند، ملك و قدرتي را كه به حضرت سليمان داد، به پيامبران ديگر عطا نكرد؟

شايد علت اصلي چنين عطايي، درخواست حضرت سليمانغ و شرايط محيطي آن دوره باشد:

درخواست حضرت سليمان:

در آيه 35 سورة ص آمده است: قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لآيَنبَغِي لاِ ?َحَدٍ مِّن بَعْدِيَّ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ ;(ص،35) گفت: پروردگارا مرا ببخش و حكومتي به من عطا كن كه بعد از من سزاوار هيچ كس نباشد، كه تو بسيار بخشندهاي.

البته اين آيه، بخل حضرت سليمان را نميفهماند; چرا كه حضرت سليمان درخواست نكردند كه خداوندديگران رااز چنين سلطنتي محروم كند. ايشان تنها خواستار اختصاص ملكي به خود با ويژگيهاي خاص بودند.( الميزان، علامه طباطبايي;، ج 17، ص 204، جامعه مدرسين. )

پس از اين درخواست، خداوند به درخواست ايشان پاسخ مثبت داده و سلطنتي را به ايشان دادند كه دامنهاش حتي باد و جنّ را ميگرفت; امّا پيامبران ديگر چنين درخواستي نداشتند، حتي به برخي از پيامبران، مانند حضرت محمد بيشتر از قدرت حضرت سليمان عرضه شد، ولي ايشان آن را نپذيرفتند.( ر.ك: بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 17، ص 256، مؤسسة الوفأ. )

شرايط محيطي

تاريخ حضرت داوود و پس از ايشان، حضرت سليمان، با تاريخ پيامبران ديگر از نظر حكومتي، متفاوت است. اين دو پيامبر الهي بر اثر محيط فكري و اجتماعي بنياسراييل، توفيق يافتند دست به تأسيس حكومت گستردهاي بزنند و آيين الهي را با استفاده از نيروي حكومت، گسترش دهند، اما ساير پيامبران به ويژه پيامبران بني اسراييل از اين محيط محروم بودند. به همين جهت است كه در آيات قرآن، از لحن سرگذشت پيامبران ديگر كه با مخالفت شديد قوم خود روبرو ميشدند و گاه آنان را از شهر و ديارشان بيرون ميكردند، در مورد اين دو پيامبر خبري نيست. و تعبيرها به كلي با آنان متفاوت است.

دو نكته:

1. تكلم حضرت سليمان با پرندگان، حكومت بر باد و... از معجزات و ويژگيهاي حضرت سليمان است كه ايشان را از ساير پيامبران مشخص ميسازد; چرا كه هر پيامبري معجزه مخصوص به خود را دارد. حضرت موسي معجزه يد بيضأ و عصا را داشت. حضرت ابراهيم، گلستان شدن آتش و حضرت محمد6، قرآن كريم را داشتند. حضرت سليمان نيز، پيامبري با اعجازهاي الهي ويژه خود بودند.

2. پيامبران و امامان ديگر توانستند و خواهند توانست، مانند حكومت حضرت سليمان را ـ البته با ويژگي خاص خود ـ داشته باشند; چنان كه حضرت داوود و يوسفافزون بر پيامبري، حكومت گستردهاي هم داشتند. در روايات آمده است كه محدوده حكومت حضرت داوود و سليمان به يك اندازه بوده است; ولي حضرت داوود ابزار حكومتي حضرت سليمان را نداشت.( ر.ك: نورالثقلين، علامه حويزي، ج 6، ص 260، مؤسسة التاريخ العربي. )

حكومت حضرت مهديغ كه در آينده انشأاللّه تشكيل خواهد شد، حكومتي جهاني است كه گستردهتر از حكومت حضرت سليمان ميباشد; البته حكومت حضرت مهدي امتيازاتي خواهد داشت كه حكومت حضرت سليمان نداشت و حكومت حضرت سليمان امتيازاتي داشت كه حكومت حضرت مهدي نخواهد داشت و اين به خاطر شرايط زماني و معجزات خاصي است كه هر پيامبر و امامي دارد.( ر.ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 19، ص 283 و ج 15، ص 414، دارالكتب الاسلامية. )